silingo

silingo
adjetivo/ sustantivo
1 HISTORIA De un pueblo germano que en el siglo v se unió con otros para invadir el sur europeo.
2 HISTORIA Persona originaria de este antiguo pueblo germano.

* * *

silingo, -a (del lat. «Silingi») adj. y n. Se aplica a los individuos de cierto pueblo germánico que habitaba una región entre el Elba y el Oder, al norte de lo que hoy es Bohemia, y a sus cosas. ⊚ m. pl. Ese pueblo.

* * *

silingo, ga. (Del lat. Silingi). adj. Se dice del individuo de un pueblo de raza germánica que antiguamente habitó entre el Elba y el Óder, al norte de Bohemia, y en el siglo V se unió con otros para invadir el mediodía de Europa. U. m. c. s. pl. || 2. Perteneciente o relativo a este pueblo.

* * *

adjetivo-sustantivo ETNOGRAFÍA Díc. del individuo de un pueblo vándalo que originariamente habitó entre el Oder y el Elba.

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Mira otros diccionarios:

  • silingo — silingo, ga (Del lat. Silingi). 1. adj. Se dice del individuo de un pueblo de raza germánica que antiguamente habitó entre el Elba y el Óder, al norte de Bohemia, y en el siglo V se unió con otros para invadir el mediodía de Europa. U. m. c. s.… …   Diccionario de la lengua española

  • Stasys Šilingas — Baron Stasys Šilingas (11 November, 1885, Vilnius 13 November, 1962, Kelmė) Lithuanian lawyer and statesman, was a significant figure in the history of Lithuania s independence.One of the founding fathers of Lithuania s Independence from 1918 to… …   Wikipedia

  • Germano — ► adjetivo 1 HISTORIA De Germania, nombre dado por los romanos a la gran llanura de Europa central. ► sustantivo 2 HISTORIA Persona natural de Germania. ► adjetivo 3 H …   Enciclopedia Universal

  • Pueblo — (Del lat. populus.) ► sustantivo masculino 1 ADMINISTRACIÓN Población pequeña: ■ el pueblo tiene tan sólo quinientos habitantes; causaba desolación ver el pueblo abandonado. 2 ADMINISTRACIÓN Conjunto de los habitantes de un país o de un lugar… …   Enciclopedia Universal

  • grįžti — grį̃žti, ta, o intr. eiti atgal: Kai tik išaušo pavasaris, pradėjo paukščiai grįžti iš pietų šalies P.Cvir. Nebegrįš jau vargas ir skriauda, juodos naktys niekad nebegrįš S.Nėr. Mąstė iki gaidžių – miegas niekaip nebegrįžo Žem. Negrįš jau karo… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • ištikėti — ištikėti, ìštiki, ėjo 1. intr. manyti ką esant iš tikrųjų, būti įsitikinusiam, tikram, neabejoti kuo: Bronislovas, neištikėdamas jo žodžiais, dar kalbino Žem. Dabar matau, kaip aš esmi nupuolęs, nės jau nė garbei mano n ištiki V.Kudir. Ir… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • mesti — mèsti, mẽta, mẽtė 1. tr. sviesti tolyn, aukštyn, žemyn: Mesčiau šluotelę kairion šalelėn, o pati jauna aukštan svirnelin (d.) Čb. Metì (mesk) viedran! Dsn. Baltą žąsį peša, šalia plunksnas mẽta Dkš. Ji ma[n] metė obuolėlį par stiklo langelį… …   Dictionary of the Lithuanian Language

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”